خشنه اثره...

آستوی هومَتِم مَنو، آستوی هوخَتِم وَچو، آستوی هوَرشَتِم شینَوتَنِم.

خشنه اثره...

آستوی هومَتِم مَنو، آستوی هوخَتِم وَچو، آستوی هوَرشَتِم شینَوتَنِم.

همین چند لحظه ی پیش بود.

 

                                     در ذهن او نقش بسته این سوال.

                                     بی آنکه من بخواهم بگویم، بی آنکه تو بخواهی فکر کنی.

                                     قصه که تمام می شود، آدم ها به کجا می روند؟

                                              خودمانیم،

                                                    به راستی به کجا می روند.!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد